Verbum

кла́ўзула

(лац. clausula = заключэнне)

1) спецыяльная ўмова, агаворка ў завяшчанні, дагаворы і інш. (у юрыспрудэнцыі);

2) заключная частка прамовы (у рыторыцы);

3) заключныя склады вершаванага радка пасля апошняга націскнога склада.

кла́фтэр

(ням. Klafter = сажань)

адзінка даўжыні ў Аўстрыі і Венгрыі, роўная 1,896 м.

клаша́р

(фр. clochard = жабрак)

бадзяга, валацуга, бяздомнік.