Verbum

гістыяцы́ты

(ад гр. histos = тканка + -цыты)

клеткі злучальнай тканкі ў пазваночных жывёл і чалавека, якія выконваюць абарончую функцыю ў арганізме, ператвараючыся пры запаленчай рэакцыі арганізма ў макрафагі.

гістэрагра́фій

(н.-лац. hysterographium)

сумчаты грыб сям. гістэрыевых, які развіваецца на галінках ясеня.

гістэрало́гія

(ад гр. hystera = пасля + -логія)

тое, што і гістэран-пратэран.

гі́стэран-пра́тэран

(ад гр. hysteron = згодна + proteron = раней, перад)

стылістычны прыём, калі парушаецца лагічная паслядоўнасць з’яў, што апісваюцца.

гістэраскапі́я

(ад гр. hystera = матка + -скапія)

мед. метад абследавання ўнутранай поласці маткі пры дапамозе гістэраскопа.

гістэраско́п

(ад гр. hystera = матка + -скоп)

медыцынская прылада для агляду ўнутранай поласці маткі.

гістэрэ́зіс

(гр. hysteresis = адставанне)

фіз. адставанне ў часе рэакцыі цела ад знешняга ўздзеяння, што выклікае яе; адрозніваюць г. магнітны, дыэлектрычны, пругкі, тэрмамагнітны і інш.

гіт

(англ. heat)

1) сп. прабег каня на кароткую дыстанцыю;

мёртвы г. — прыход коней да фінішу адначасова — галава да галавы;

2) адзіночны забег ці заезд на пэўную дыстанцыю (у лёгкай атлетыцы, мота- і веласпорце).

гі́тавы

(гал. geitouw)

снасці рухомага такелажу судна, прызначаныя для згортвання парусоў падцягваннем іх да мачты або рэі.

гіта́ра

(ісп. guitarra, ад гр. kithara)

струнны шчыпковы музычны інструмент з доўгім грыфам.