Verbum

бахтарма́

(цюрк. bachtarma)

адваротны бок выдубленай шкуры.

баху́р

(ст.-яўр. bachur = хлопец)

1) маленькі тоўсценькі хлопчык, карапуз;

2) пазашлюбнае дзіця;

3) гіст. назва маладога яўрэя на Беларусі ў 16—17 ст.

бахча́

(тур. bahča, ад перс. bachče = садзік)

поле, на якім растуць гарбузы, кавуны, дыні.

бахшы́

(цюрк. bagšy)

1) народны спявак, музыкант, паэт у народаў Сярэд. Азіі;

2) шаман у некаторых цюркскіх народаў.

баца́нія

(н.-лац. bazzania)

пячоначны мох сям. лепідозіевых, які трапляецца на вільготнай глебе ў цяністых лясах, радзей на гнілой драўніне.

бацы́дыя

(н.-лац. bacidia)

накіпны сумчаты лішайнік сям. лецыдзеевых, які расце на кары дроў, раслінных рэштках, радзей на камянях, глебе.

бацыліспо́ра

(н.-лац. bacillispora)

недасканалы грыб сям. маніліевых, які развіваецца на лісці розных дрэвавых парод (вольхі, вярбы і інш.) у вадзе.

бацы́лы

(лац. bacillum = палачка)

палачкападобныя бактэрыі, сярод якіх большасць з’яўляецца ўзбуджальнікамі інфекцыйных хвароб.

бацыля́рыя

(н.-лац. bacillaria)

каланіяльная дыятомавая водарасць сям. ніцшыевых, якая пашырана ў бентасе і планктоне мораў, саланавата-прэсных вадаёмаў.

башлы́к

(цюрк. bašlyk)

суконны капюшон з доўгімі канцамі, які надзяваецца на шапку ў непагоду.