Verbum

барталіні́т

[ад дацк. Т. Bartolin = прозвішча дацк. анатама (1616—1680)]

запаленне барталінавых залоз каля ўваходу ў похву.

бартра́мія

(н.-лац. bartramia)

лістасцябловы мох сям. бартраміевых, які трапляецца на ўзлесках на глебе, гнілой драўніне, камянях.

ба́ртэр

(англ. barter)

натуральны абмен аднаго тавару або паслугі на другі тавар або паслугу; абменны гандаль.

ба́ртэрны

(ад бартэр);

б. гандаль — тое, што і бартэр;

б-ая здзелка — безвалютны, але ацэнены і збалансаваны абмен таварамі, які афармляецца адным дагаворам (кантрактам).

барха́н

(цюрк. barchan)

наносны пясчаны ўзгорак дугападобнай формы ў пустынях, стэпах.

бары-

(гр. barys = цяжкі)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «ціск».

барыба́л

(індз. baribal)

мядзведзь з гладкай доўгай шэрсцю чорнай або рыжай масці, які водзіцца ў лясах Паўн. Амерыкі.

бары́ды

(ад н.-лац. borum)

злучэнні бору з металамі; выкарыстоўваюцца ў радыёэлектроніцы, машынабудаванні, прыборабудаванні.

барыёны

(ад бары- + іон)

элементарныя часціцы (нуклоны, гіпероны) з паўцэлым спінам і масай, не меншай за масу пратона.

ба́рый

(лац. barium, ад гр. barys = цяжкі)

хімічны элемент, мяккі метал серабрыстага колеру.