Verbum

кладо́фара

(н.-лац. cladophora, ад гр. klados = парастак + phoros = які нясе)

ніткаватая зялёная водарасць сям. кладофаравых, якая пашырана ў морах і прэсных вадаёмах.

кладра́сціс

(н.-лац. cladrastis)

дрэва сям. бабовых з буйным лісцем і белымі духмянымі кветкамі ў доўгіх суквеццях, пашыранае ў Паўн. Амерыцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўнае.

клазе́т

(англ. closet)

прыбіральня з вадаправодным прыстасаваннем для прамывання унітаза.

кла́ка

(фр. claque)

група гледачоў, нанятая для таго, каб гучна апладзіраваць або свістаць і тым самым ствараць уражанне поспеху або правалу артыста, спектакля.

клакёр

(фр. claqueur)

асоба, якая ўваходзіць у састаў клакі.

кла́ксан

(англ. klaxon)

механічны сігнальны гудок аўтамабіля, трактара.

клан

(англ. clan, ад кельц. clann)

1) радавая абшчына, род (першапачаткова ў кельцкіх народаў);

2) перан. замкнутая група людзей, звязаных якімі-н. агульным інтарэсамі (эканамічнымі, дзелавымі і інш.).

кла́пан

(рус. клапан, ад ням. Klappe = крышка, засланка)

1) прыстасаванне ў механізмах для прыкрыцця адтуліны, праз якую выходзіць пара, газ, вадкасць;

2) анат. частка полага органа, якая перашкаджае адваротнаму руху змесціва (напр. лімфатычны к.);

3) нашыўка з тканіны, якая прыкрывае кішэнь або шво на адзенні.

клап-ка́мера

(ад ням. Klappe = засланка + камера)

складаны фотаапарат з высоўнай пярэдняй сценкай, куды ўстаўлены аб’ектыў.

кларк

[англ. F. Clarke = прозвішча амер. геахіміка (1847—1931)];

кларкі элементаў — колькасныя паказчыкі змяшчэння хімічных элементаў у зямной кары, гідрасферы, атмасферы, горных пародах, касмічных аб’ектах і інш.