Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

гіграфаро́пс

(н.-лац. hygrophoropsis)

шапкавы базідыяльны грыб сям. свінухавых, які расце ў лясах на гнілой драўніне і каля пнёў; лісічка несапраўдная.

гіграфі́лы

(ад гігра- + -філ)

жывёлы, прыстасаваныя да жыцця ва ўмовах павышанай вільготнасці (дажджавыя чэрві, макрыцы і інш.).

гіграфі́ты

(ад гігра- + -фіты)

расліны, якія растуць у месцах павышанай вільготнасці, напр. гелафіты (параўн. ксерафіты, мезафіты).

гіграфо́бы

(ад гігра- + -фоб)

наземныя арганізмы, не прыстасаваныя да існавання ва ўмовах павышанай вільготнасці асяроддзя.

гіграфо́р

(н.-лац. hygrophorus)

шапкавы базідыяльны грыб сям. гіграфоравых, які расце на глебе ў лісцевых і хвойных лясах; ядомы.

гігро́граф

(ад гігра- + -граф)

самапісны прыбор для бесперапыннай рэгістрацыі ваганняў адноснай вільготнасці паветра.

гігро́метр

(ад гігра- + -метр)

прыбор для вымярэння вільготнасці паветра.

гігро́філа

(н.-лац. hygrophila)

водная травяністая або кустовая расліна сям. акантавых з тоўстым сцяблом і доўгім вузкім лісцем, пашыраная ў тропіках; на Беларусі вядома як акварыумная.

гігро́цыбе

(н.-лац. hygrocybe)

шапкавы базідыяльны грыб сям. гіграфоравых, які расце на глебе сярод травы па берагах рэк, на ўзлесках, лугах, выганах; ёсць ядомыя і ядавітыя віды.