Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

азанасфе́ра

(ад азон + сфера)

слой у межах стратасферы з павышанай канцэнтрацыяй азону.

азана́тар

(ад азон)

прыбор для атрымання азону, для азанавання паветра.

азані́ды

(ад азон + гр. eidos = выгляд)

арганічныя злучэнні, якія ўзнікаюць пры далучэнні да азону падвойнай сувязі паміж атамамі вугалю; з’яўляюцца моцнымі акісляльнікамі.

азаніза́цыя

(ад азон)

ачышчэнне азонам з мэтай ліквідацыі дрэннага паху.

аза́рт

(фр. hasard = выпадак, выпадковасць; рызыка, ад ар. az-zahr = ігральная костка)

заўзятасць, гарачнасць, моцнае захапленне (напр. спартыўны а.).

азарэ́ла

(н.-лац. azorella)

травяністая расліна сям. парасонавых са скурыстым лісцем, пашыраная ў Паўд. Амерыцы і Новай Зеландыі; на Беларусі вырошчваецца ў аранжарэях.

азато́лы

(ад азот + -ол)

матэрыялы, блізкія да цэлюлозных валокнаў, якія з’яўляюцца паўпрадуктамі для атрымання азафарбавальнікаў.

азатуры́я

(ад азот + -урыя)

павышанае выдзяленне з мачой азоцістых прадуктаў.

азатыза́цыя

(ад азот)

насычэнне паверхневага слоя стальных вырабаў азотам, каб надаць ім цвёрдасць.

азатэмі́я

(ад азот + -эмія)

залішняе ўтрыманне ў крыві прадуктаў азоцістага абмену.