Verbum

гі́пнум

(н.-лац. hypnum)

лістасцябловы мох сям. гіпнавых, які расце ў лясах на гнілой драўніне, глебе, камянях.

гіпо́ма

(н.-лац. hypoma)

павук сям. павукоў-пігмеяў, які жыве на высокай траве і кустах.

гіпо́пус

(гр. hypopos = які мае знізу ногі)

асобая стадыя німфы ў свірнавых кляшчоў, здольная ўпадаць пры неспрыяльных умовах у стан спакою.

гіпо́тэза

(гр. hypothesis = меркаванне)

1) навуковае меркаванне, пэўнасць якога яшчэ не даказана доследным шляхам;

2) усякае меркаванне, дапушчэнне, здагадка.

гіпо́фіз

(гр. hypophysis = адростак)

залоза ўнутранай сакрэцыі ў пазваночных жывёл і чалавека, размешчаная пад галаўным мозгам, якая ўплывае на рост і развіццё арганізма; ніжні мазгавы прыдатак.

гіпс

(гр. gypsos = мел, гліна)

1) мінерал класа сульфатаў, вапністае рэчыва белага колеру, якое выкарыстоўваецца ў будаўніцтве, лепцы і медыцыне;

2) скульптурны злепак з гэтага рэчыва;

3) хірургічная павязка з гэтага рэчыва.

гіпсабето́н

(ад гіпс + бетон)

бетон на аснове гіпсавых вяжучых матэрыялаў.

гіпсаме́тр

(ад гр. hypsos + вышыня + -метр)

тое, што і гіпсатэрмометр.

гіпсаме́трыя

(ад гр. hypsos = вышыня + -метрыя)

раздзел геадэзіі, які займаецца вызначэннем вышыні мясцовасці і абазначэннем на геаграфічных картах рэльефу зямной паверхні пры дапамозе гарызанталей.

гіпсасі́нга

(н.-лац. hypsosinga)

павук-крыжавік, які трапляецца на лясных палянах, па берагах азёр.