Verbum

гідратэрма́льны

(ад гідра- + гр. therme = цяпло);

г-ыя радовішчы — радовішчы карысных выкапняў, якія ўтварыліся ў выніку адкладвання мінералаў з гідратэрмаў.

гідратэ́рмы

(ад гідра- + -тэрмы)

гарачыя водныя растворы ў нетрах Зямлі, якія ўтвараюцца ў працэсе застывання магмы, выдалення вады з мінералаў у час перакрышталізацыі іх і інш.

гідратэ́хніка

(ад гідра- + тэхніка)

навука аб выкарыстанні водных рэсурсаў у гаспадарцы і барацьбе са шкодным дзеяннем воднай стыхіі, а таксама галіна тэхнікі, якая займаецца ўзвядзеннем плацін, дамбаў, каналаў, вадасховішчаў і г.д.

гідра́ўлас

(ад гідра- + гр. aulos = трубка, флейта)

старажытны музычны інструмент, папярэднік сучаснага аргана, у якім напор паступаючага з трубы паветра забяспечваўся ціскам слупа вады.

гідра́ўліка

(гр. hydraulikos = вадзяны)

навука аб законах раўнавагі і руху вадкасцей і спосабах практычнага прымянення гэтых законаў.

гідраўлі́чны

(ад гідраўліка)

1) які дзейнічае пры дапамозе напору, ціску вадкасці (напр. г. прэс);

2) які мае адносіны да гідраўлікі (напр. г-ае даследаванне).

гідрафі́зіка

(ад гідра- + фізіка)

раздзел геафізікі, які вывучае фізічныя працэсы, што адбываюцца ў гідрасферы.

гідрафілі́я

(ад гідра- + -філія)

апыленне некаторых водных раслін пры дапамозе вады.

гідрафі́льнасць

(ад гідра- + гр. phileo = люблю)

здольнасць рэчываў, матэрыялаў змочвацца вадой.

гідрафі́льны

(ад гідра- + гр. phileo = люблю);

г-ыя расліны — водныя расліны, прыстасаваныя да перакрыжаванага апылення пад вадой (напр. рагаліснік апушчаны, наяда гнуткая).