zúsichern
vt (j-m) запэўніваць (каго-н. у чым-н.), абяца́ць (што-н. каму-н.)
Zúsicherung
f -, -en запэўніванне; абяца́нне
zúsperren
vt зачыня́ць, загаро́джваць
Zúspiel
n -(e)s, -e спарт. перада́ча, пасо́ўка (мяча)
auf ~ — з пада́чы
zúspielen
vt (j-m) спарт.
1) перадава́ць (мяч каму-н.)
j-m éinen Ball ~ — перада́ць мяч каму́-н.
2) згуля́ць каму́-н. на́руку; падыгра́ць каму́-н.
zúspitzen
1.
vt
1) завастра́ць
2) перан. абвастра́ць, надава́ць вастрынр
2.
(sich) абвастра́цца
die Láge hat sich zú- gespitzt — стано́вішча абвастры́лася
zúsprechen
*
1.
vt (D)
1) прысуджа́ць (прэмію і г.д. каму-н.)
ihm wird gróße Gedúld zúgesprochen — яго́ лі́чаць на́дта цярплі́вым чалаве́кам
2)
j-m Trost ~ — суцяша́ць каго́-н.
j-m Mut ~ — падбадзёрваць каго́-н.
2.
vi
1) (D) угаво́рваць (каго-н.)
j-m besänftigend ~ — супако́йваць каго́-н.
2)
dem Éssen tüchtig ~ — е́сці з апеты́там
dem Gláse [dem Wein] állzu sehr ~ — злоўжыва́ць спіртны́мі напо́ямі