Zusámmenhang
n -(e)s, -hänge
1) су́вязь, звя́знасць; кантэ́кст
im éngen ~ — у це́снай су́вязі
etw. in ~ bríngen* — (mit D) звя́зваць што-н. (з чым-н.)
im ~ stéhen* — быць [знахо́дзіцца] у су́вязі з чым-н.
2) прычы́на, прычы́нная су́вязь
3)
in ~ damít — у су́вязі з гэ́тым
zusámmenhanglos, zusámmenhangslos
a бязла́дны, няскла́дны
éine ~e Réde — бязла́дная [няскла́дная] мо́ва
zusámmenhauen
* vt
1) засячы́, пасячы́ (у коннай атацы)
2) разм. зарганізава́ць, сабра́ць (наспех)
zusámmenhängen
* vi (mit D) быць злу́чаным [звя́заным] (з чым-н.)
zusámmenhäufen
vt згрува́шчваць, збіра́ць у ку́чу; збіра́ць, запа́сіць
zusámmenheften
vt сшыва́ць; брашурава́ць
zusámmenholen
vt збіра́ць з ро́зных канцо́ў (у адно месца)
zusámmenkauern
(sich) скруці́цца ў клубо́к; ску́рчыцца
zusámmenketten
vt ско́ўваць адны́м ланцуго́м