zusámmenfügen
1.
vt злуча́ць, звя́зваць, збіва́ць (што-н.); згурто́ўваць
2.
(sich) аб’ядно́ўвацца, злуча́цца
álles fügt sich gut zusámmen — усё скла́дваецца до́бра
zusámmengehen
* vi (s)
1) супада́ць, сыхо́дзіцца
únsere Interéssen géhen zusámmen — на́шы інтарэ́сы супада́юць
2) садзі́цца (пра матэрыю)
3) сыхо́дзіцца (збліжацца краямі); зачыня́цца (пра дзверы)
zusámmengehören
vi быць звя́заным адзі́н з адны́м; адно́сіцца да аднаго́ і таго́, падыхо́дзіць адзі́н [адно́] да аднаго́, нале́жаць адзі́н аднаму́
die Schúhe gehören zusámmen — гэ́тыя чараві́кі з адно́й па́ры
Zusámmengehörigkeit
f - адзі́нства, згуртава́насць
zusámmengeraten
* vi (s) апыну́цца раза́м, (па)тра́піць у адно́ ме́сца
Zusámmenhalt
m -(e)s
1) су́вязь, саліда́рнасць; згуртава́насць
2) мо́цнасць, трыва́ласць; це́сная су́вязь; фіз. счапле́нне
zusámmenhalten
*
1.
vi трыма́цца ра́зам, стая́ць адзі́н за аднаго́
2.
vt трыма́ць, утры́мліваць ра́зам, не дава́ць распада́цца [раздзяля́цца]
er hält Geld sehr zusámmen — ён да́рам гро́шы не патра́ціць