zurückversetzen
1.
vt вярта́ць (каго-н. у мінулы стан)
2.
(sich) у ду́мках перано́сіцца ў міну́лае
sich in die Kíndheit ~ — вярну́цца ду́мкамі ў дзяці́нства
zurückwandern
vi (s) вярта́цца (пехато́ю)
zurǘckwälzen
vt адко́чваць наза́д
die Schuld auf j-n ~ — перакла́дваць віну́ наза́д на каго́-н.
zurückweichen
* vi (s) адступа́ць, падава́цца наза́д, адыхо́дзіць
zurückweisen
*
1.
vt
1) адхіля́ць; адмаўля́ць (каму-н.)
2)
j-n in séine Grénzen [an séinen Platz] ~ — паста́віць каго́-н. на ме́сца
3) адбіва́ць, дава́ць адпо́р
2.
vi (auf A) спасыла́цца (на што-н.)
Zurückweisung
f -, -en
1) адмо́ва, адхіле́нне, адво́д
2) адбіццё, адпо́р
zurückwenden
*
1.
vt паваро́чваць наза́д
2.
(sich) павярну́цца, (па)глядзе́ць наза́д
zurückwirken
vi (auf A)
1) рэагава́ць, дзе́йнічаць (на што-н.)
2) адбіва́цца (на чым-н.)
zurückwollen
* vi хаце́ць вярну́цца наза́д, хаце́ць адступі́ць