Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
aädefghikoöstuüwyz.
aäbcdefghijklmnoprstuvwz=

Zurückgezogenheit

f - само́тнасць; адзі- но́касць; адасо́бленасць

zurückgreifen

* vi вярну́цца (auf A – да чаго-н.)

zurückhaben

* vt атрыма́ць наза́д

zurückhalten

*

1.

vt

1) утры́мліваць, стры́мліваць

2) хава́ць; уто́йваць; не праяўля́ць, затаі́ць (пачуццё)

séine Méinung ~ — устрыма́цца ад выка́звання сваёй ду́мкі

3) затры́мліваць

den Átem ~ — затрыма́ць дыха́нне

4) вайск. трыма́ць у резе́рве

2.

vi (mit D) устрыма́цца (ад чаго-н.)

mit séinen Gefühlen ~ — устрыма́цца ад праяўле́ння сваі́х пачу́ццяў

3.

(sich)

1) трыма́цца ў баку́

2) стры́млівацца, устры́млівацца

(ад праяўлення пачуццяў, выказвання думак)

zurückhaltend

a

1) стры́маны, сці́плы

2) маўклі́вы, негаваркі́

Zurückhaltung

f -

1) стры́манасць, сці́пласць

2) маўклі́васць, замкнёнасць

3) бяздзе́йнасць, пасі́ўнасць

zurückholen

vt (пайсці́ і) прыне́сці [прыве́сці] наза́д

zurǘckkämmen

vt зачэ́сваць наза́д (валасы)

zurückkehren

vi (s) вярта́цца

zurückkommen

* vi (s)

1) вярта́цца, вярну́цца

2) разм. адстава́ць (з працай)

3) (auf A) зноў загавары́ць (аб кім-н., чым-н.); вярну́цца (да былой тэмы)