ábkommen
1) збіва́цца (з дарогі); адхіля́цца (ад тэмы)
2) памяня́ць (думку)
3) выхо́дзіць з ужы́тку [з мо́ды]
4) вызваля́цца
5) пахо́дзіць, быць ро́дам
ábkommen
1) збіва́цца (з дарогі); адхіля́цца (ад тэмы)
2) памяня́ць (думку)
3) выхо́дзіць з ужы́тку [з мо́ды]
4) вызваля́цца
5) пахо́дзіць, быць ро́дам
Ábkommen
ábkömmlich
1)
2) які́ пахо́дзіць (ад чаго-н.)
Ábkömmling
ábkratzen
1.
2.
ábkriegen
1) атры́мліваць сваю́ ча́стку
2) здзіра́ць, зняць (з цяжкасцю)
Ábkunft
ábkuppeln
ábkühlen
1.
2.
(пра паветра), асту́джавацца (пра ваду)
ábkürzen