Ábsprung
m -(e)s, -sprünge
1) скачо́к, саско́кванне
2) перан. адхіле́нне, адыхо́д
3) спарт. штуршо́к; скачо́к
der ~ mit dem Fállschirm — скачо́к з парашу́там
ábstammen
vi (s) пахо́дзіць, быць ро́дам
Ábstammungslehre
f - вучэ́нне пра пахо́джанне ві́даў
Ábstand
m -(e)s, -stände адле́гласць, дыста́нцыя, праме́жак
von etw. (D) ~ néhmen* — устрымо́ўвацца (ад чаго-н.)
~ hálten* — вайск. трыма́ць дыста́нцыю
Ábstandsgeld
n -es, -er юрыд. адсту́пныя (грошы)
ábstatten
éinen Besúch ~ — нане́сці візі́т, наве́даць
Berícht über etw. (A) ~ — зрабі́ць дакла́д (пра што-н.)
Ábstattung
f -, -en
~ éines Besúches — наве́дванне, візі́т
ábstauben
vt змята́ць [выбіва́ць] пыл
ábstechen
*
1.
vt
1) тэх. выпуска́ць (чыгун)
2) зарэ́заць, закало́ць (жывёлу)
2.
vi
1) (gegen A, von D) вылуча́цца, адро́знівацца (ад каго-н., чаго-н.)
2) (s)
vom Lánde ~ — адча́льваць (ад берага)