Ábsprung
m -(e)s, -sprünge
1) скачо́к, саско́кванне
2) перан. адхіле́нне, адыхо́д
3) спарт. штуршо́к; скачо́к
der ~ mit dem Fállschirm — скачо́к з парашу́там
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)