Zúgang
m -(e)s, -gänge
1) до́ступ
2) увахо́д, прахо́д; вайск. по́дступ
3) прыро́ст; зноў прыбыва́ючыя
zúgänglich
a дасту́пны
vernünftigen Erwägungen ~ sein — прыслухо́ўвацца да разу́мных пара́даў
er ist für jédermann ~ — ён прыма́е ўсі́х
er ist schwer ~ — ён негаваркі́, замкнёны
zúgeben
* vt
1) прыдава́ць, дава́ць у дада́так, дадава́ць
2) згаджа́цца
er gab mir zu, dass… — ён пагадзі́ўся са мной, што…
3) прызнава́цца (у чым-н.)
zúgegeben
~! — до́бра!, няха́й!, так і быць!
~, dass… — дапу́сцім, што…; калі́
~, dass du Recht hast — на́ват калі́ ты ма́еш ра́цыю
zugégen
~ sein — прысу́тнічаць
~ bléiben* — (з)астава́цца
zúgehen
*
1.
vi (s)
1) ісці́, накіро́ўвацца
auf j-n, auf etw. (A) ~ — падыхо́дзіць [набліжа́цца] да каго́-н., чаго́-н.
2) зачыня́цца (пра дзверы і г.д.); сыхо́дзіцца, зашпі́львацца (пра вопратку)
3) дахо́дзіць па прызначэ́нні; прыхо́дзіць, прыбыва́ць
ein Brief ging mir zu — я атрыма́ў ліст [пісьмо́]
4)
spitz ~ — завастра́цца, канча́цца вастрыём
2.
vimp (s) адбыва́цца, быць, здара́цца
es ging da lústig zu — там было́ ве́села
zúgehören
vi (D) нале́жаць (да чаго-н.)
zúgehörig
a прынале́жны, які́ нале́жыць