Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

сале́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. саліць (у 1, 2 знач.).

2. Пасоленыя ў запас харчовыя прадукты. Вылі там розныя саленні і варэнні.

салено́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Драцяная спіраль, наматаная на стрыжань, вакол якой пры прапусканні электрычнага току ўтвараецца магнітнае поле.

салено́ідны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саленоіда, звязаны з ім. Саленоідныя рухавікі. Саленоідныя правады.

сале́тра, ‑ы, ж.

Назва азотнакіслых солей калію, натрыю, амонію, кальцыю і пад., якія выкарыстоўваюцца ў вытворчасці выбуховых рэчываў, для ўгнаенняў, пры засолцы мяса і пад. Аміячная салетра. Калійная салетра.

[Ад лац. sal nitri.]

салетрава́р, ‑а, м.

Работнік, які заняты на вытворчасці салетры.

салетрава́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да салетраварэння.

салетрава́рня, ‑і, ж.

Месца, дзе вырабляецца салетра.

салетраварэ́нне, ‑я, н.

Вытворчасць салетры.

салетрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Апрацаваць (апрацоўваць) што‑н. хімічным спосабам для атрымання салетры або для ўвядзення яе ў састаў чаго‑н.

сале́травы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да салетры, утрымлівае яе. Салетравы пах. // Звязаны з вытворчасцю салетры. Салетравы завод.