сашчапля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да сашчапіцца.
2. Зал. да сашчапляць.
сашчапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да сашчапіць.
сашчы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Шчыпкамі сарваць, абарваць што‑н. Сашчыкаць лісце. // Шчыкаючы, звесці на нішто. Яўген Мікалаевіч, бывае, забудзецца і сашчыкае, з’есць нішчымны хлеб. Місько.
сашчы́кванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. сашчыкваць — сашчыкаць.
сашчы́квацца, ‑аецца; незак.
Зал. да сашчыкваць.
сашчы́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да сашчыкаць.
сашчыкну́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад сашчыкнуць.
сашчыкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Аднакр. да сашчыкваць.
сашчы́паны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад сашчыпаць.
сашчыпа́ць, ‑шчыплю, ‑шчыплеш, ‑шчыпле; зак.
1. што. Шчыпкамі сарваць, абарваць што‑н. Сашчыпаць клубні з карча. // Шчыплючы пакрыху, звесці на нішто. Сашчыпаць кавалак хлеба.
2. каго-што. Ушчыпнуць шмат разоў; пакрыць шчыпкамі.