Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т у ў ф х ц ч ш ю .

саба́каў, ‑ава.

Разм. Які належыць сабаку. Сабакаў хвост. □ Але хто гэта будзе лічыцца з сабакавымі жаданнямі? Дамашэвіч.

сабалёвы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з футра собаля. Сабалёвая шапка.

сабалі́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да собаля. Сабаліны запаведнік.

2. Нар.-паэт. Густы, цёмны, шаўкавісты (пра бровы). Сабаліныя бровы.

сабалі́ха, ‑і, ДМ ‑лісе, ж.

Самка собаля.

сабаляво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па сабаляводству.

сабаляво́дства, ‑а, н.

Развядзенне собаля ў у гадавальніках і запаведніках.

сабаляво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сабаляводства, звязаны з ім. Сабаляводчая гаспадарка.

сабаляня́ і сабалянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня собаля.

сабаля́тнік, ‑а, м.

Паляўнічы па собаляў.

сабанту́й, ‑я, м.

У татараў і башкіраў — народнае свята, звязанае з заканчэннем вясенніх палявых работ. // перан. Разм. Шумлівая пагулянка; калатня; бітва. Во толькі звозіць яшчэ раз кампанію і ўчыніць суседзям невялічкі сабантуй, па-свойму, па-шафёрску. Б. Стральцоў.