Verbum

самару́шны, ‑ая, ‑ае.

Які прыводзіцца ў рух уласным рухавіком. Самарушны кран. Самарушны экскаватар.

сама́рый, ‑ю, м.

Хімічны элемент трэцяй групы перыядычнай сістэмы элементаў Д.І. Мендзялеева, злучэнні якога ўжываюцца, напрыклад, у святлатэхніцы.

самарэаліза́цыя, ‑і, ж.

Рэалізацыя, ажыццяўленне самім сваіх задум, намераў, магчымасцей. Працоўная дзейнасць як самарэалізацыя асобы.

самарэгістру́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які аўтаматычна рэгіструе паказанні чаго‑н. Самарэгіструючы прыбор.

самарэгулю́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які аўтаматычна рэгулюе сваю работу (пра механізм, машыну).

самарэгулява́нне, ‑я, н.

Аўтаматычнае рэгуляванне рэжыму работы якой‑н. машыны, механізма.

самарэгуля́цыя, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць біялагічных сістэм падтрымліваць на пэўным узроўні фізіялагічныя або іншыя біялагічныя паказчыкі. Самарэгуляцыя тэмпературы.

самарэкла́ма, ‑ы, ж.

Усхваленне самога сябе, сваіх якасцей. Яны не шукаюць гучнай славы, не любяць самарэкламы і самаафішавання, бо яны — камуністы. «Полымя».

самасаграва́нне, ‑я, н.

Адвольнае саграванне чаго‑н. з прычыны залішняй вільгаці і адсутнасці вентыляцыі. Самасаграванне зерня. Самасаграванне кармоў.

самаса́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Тытунь свайго пасеву і хатняй апрацоўкі. — Мой тытунь рэдка хто вытрымлівае, — сказаў.. [Хама], пілі я закашляўся, пацягнуўшы самасаду. Сергіевіч. — Давай перакурым, — прапанаваў Клім. — Сёлета ў мяне самасад на славу ўдаўся. Шахавец.