Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т у ў ф х ц ч ш ю .

сашрубава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

1. Злучыць, змацаваць трубамі.

2. Сапсаваць частым зашрубоўваннем і расшрубоўваннем.

сашрубо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сашрубоўваць — сашрубаваць.

сашрубо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да сашрубавацца.

2. Зал. да сашрубоўваць.

сашрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сашрубаваць.

сашту́рхванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саштурхваць — саштурхнуць.

сашту́рхвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да саштурхваць.

сашту́рхваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да саштурхнуць.

саштурхну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад саштурхнуць.

саштурхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Штурхнуўшы, зрушыць з месца. Саштурхнуць камень з дарогі. // Штурхнуўшы, скінуць зверху ўніз. Віктар вярнуўся і нагою саштурхнуў Барташэвіча ў ваду. Лобан.

саштурхо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саштурхоўваць — саштурхнуць.