Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

сабака́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сабакара, які належыць, уласцівы яму. Сабакарская пасада. Сабакарскія абавязкі.

саба́каў, ‑ава.

Разм. Які належыць сабаку. Сабакаў хвост. □ Але хто гэта будзе лічыцца з сабакавымі жаданнямі? Дамашэвіч.

сабалёвы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з футра собаля. Сабалёвая шапка.

сабалі́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да собаля. Сабаліны запаведнік.

2. Нар.-паэт. Густы, цёмны, шаўкавісты (пра бровы). Сабаліныя бровы.

сабалі́ха, ‑і, ДМ ‑лісе, ж.

Самка собаля.

сабаляво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па сабаляводству.

сабаляво́дства, ‑а, н.

Развядзенне собаля ў у гадавальніках і запаведніках.

сабаляво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сабаляводства, звязаны з ім. Сабаляводчая гаспадарка.

сабаляня́ і сабалянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня собаля.

сабаля́тнік, ‑а, м.

Паляўнічы па собаляў.