Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

саманастро́йка, ‑і, ДМ ‑ройцы, ж.

Аўтаматычная настройка механізма, сістэмы механізмаў, кібернетычнага ўстройства і пад.

сама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Хата, пабудаваная з саману.

сама́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саману, з’яўляецца саманам. Саманная цэгла. // Зроблены з саману. Пасёлак Медзякова шырока рассыпаў па стэпе свае малюсенькія, як белыя гарошынкі, саманныя домікі. Хведаровіч. // Звязаны з прымяненнем саману. Саманнае будаўніцтва.

сама́ншчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам саману. Брыгада саманшчыкаў.

сама́ншчыца, ‑ы, ж.

Жан. да саманшчык.

самапава́га, ‑і, ДМ ‑вазе, ж.

Павага да самога сябе, да сваёй асобы. Пісьменны [Янка Брыль] вельмі ахвотна, у поўны голас, у поўную сілу таленту раскрывае тую праўду жыцця, якая ўзнімае самапавагу чалавека. Гіст. бел. сав. літ.

самапаглыбле́нне, ‑я, н.

Паглыбленне ў сябе, у свой унутраны свет, у свае думкі, перажыванні.

самапаглы́блены, ‑ая, ‑ае.

Паглыблены ў сябе, у свой унутраны свет, у свае думкі, перажыванні.

самападава́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для аўтаматычнага падавання чаго‑н. Самападавальнік для пагрузкі хлеба.

самападава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які падае што‑н. аўтаматычна (пра механізмы). Самападавальны транспарцёр.