Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т у ў ф х ц ч ш ю .

самазняве́чванне, ‑я, н.

Калечанне, знявечванне самога сябе.

самазнясі́ленне, ‑я, н.

Знясіленне самога сябе.

самазнясі́льванне, ‑я, н.

Знясільванне самога сябе.

самаізалява́нне, ‑я, н.

Ізаляванне самога (саміх) сябе ад каго‑, чаго‑н.

самаізалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак. і незак.

Ізаляваць самога (саміх) сябе ад каго‑, чаго‑н.

самаізаля́цыя, ‑і, ж.

Ізаляцыя самога (саміх) сябе ад каго‑, чаго‑н. Самаізаляцыя ад калектыву.

самаінду́кцыя, ‑і, ж.

Узбуджэнне электрарухаючай сілы індукцыі ў правадніку пры змяненні ў ім току.

самаініцыяты́ва, ‑ы, ж.

Ініцыятыва, праяўленая кім‑н. самім, без знешняга ўздзеяння. І вось цяпер, пасля вызвалення горада, першым праяўленнем народнай самаініцыятывы зноў сталі суботнікі. Карпаў.

самакале́цтва, ‑а, н.

Наўмыснае пашкоджанне якога‑н. члена свайго цела, якой‑н. канечнасці.

самакале́чанне, ‑я, н.

Тое, што і самакалецтва.