саска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да саскочыць.
саскаўза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да саскаўзнуць.
саскаўзну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Тое, што і саскаўзнуць. Была, як заўсёды, небяспека ў такой цемры саскаўзнуцца з каменя і загразнуць амаль што па калені. Пестрак.
саскаўзну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
1. Слізгануўшы, спусціцца, з’ехаць зверху ўніз. [Лёнька] ўжо быў на другім баку стога, саскаўзнуў уніз па жэрдцы. Місько. // Хутка рухаючыся, спусціцца, сысці з чаго‑н. Саскаўзнуць з ложка.
2. Коўзаючыся, саскочыць, зваліцца з чаго‑н. Бярвенні лёгка саскаўзнулі па жардзінах уніз.
3. перан. Разм. Будучы няўстойлівым, ухіліцца ад чаго‑н. Саскаўзнуць з правільнай дарогі. Саскаўзнуць на абывацельшчыну.
сасква́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад саскварыць.
сасква́рыцца, ‑рыцца; зак.
Быць гатовымі для яды (пра сала). Сала саскварылася.
сасква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Падскварыць для яды (сала, мяса і пад.). // Зрасходаваць скварачы (пра сала, мяса і пад.).
саскле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Абл. Азябнуць, змерзнуць. Ссінееш, бывала, сасклееш на холадзе, а даклікацца ў хату маці не можа. Якімовіч.
саско́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да саска. Сасновы канал.
саско́к, ‑у, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. саскочыць; скачок. Саскок з парашутам. □ На перакладзінах у Лісіцкага нічога падобнага не было. А па брусах? Саскок экстракласа. Пінчук.