Verbum

самазагарто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Тое, што і самазагартоўванне. Самазагартоўка сталі.

самазагарэ́цца, ‑рыцца; зак.

Загарэцца ў выніку ўзмоцненага акіслення або якой‑н. іншай хімічнай рэакцыі.

самазадавальне́нне, ‑я, н.

Задавальненне самім сабою, сваімі ўчынкамі, дзейнасцю.

самазадаво́ленасць, ‑і, ж.

Стан самазадаволенага.

самазадаво́ленне, ‑я, н.

Тое, што і самазадавальненне.

самазадаво́лены, ‑ая, ‑ае.

Задаволены самім сабой, сваім дзеяннем, становішчам і пад. Самагадаволены чалавек. □ Самазадаволены Анцыпік выяўна адчуваў зараз сваю перавагу над выгнаным са школы Лабановічам. Колас. // Які выклікае самазадавальненне. Самазадаволенае жыццё.

самазапа́льванне, ‑я, н.

Запальванне, якое адбываецца само па сабе. Самазапальванне кіслароднага рэдуктара.

самазапа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які сам запальваецца, загараецца.

самазапі́свальны, ‑ая, ‑ае.

Які робіць аўтаматычна запіс чаго‑н. Самазапісвальны прыбор.

самазапэ́ўніванне, ‑я, н.

Запэўніванне самога сябе ў чым‑н.