Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

сацыя́л-здра́дніцтва, ‑а, н.

Дзейнасць сацыял-здрадніка.

сацыя́л-імперыялі́зм, ‑у, м.

Разнавіднасць апартунізму, палітыка падтрымкі сацыял-дэмакратамі імперыялістычнага ўрада сваёй краіны.

сацыя́л-імперыялі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто праводзіць, падзяляе палітыку сацыял-імперыялізму.

сацыя́л-патрыёт, ‑а, М ‑ёце, м.

Тое, што і сацыял-шавініст.

сацыя́л-патрыяты́зм, ‑у, м.

Тое, што і сацыял-шавінізм.

сацыя́л-пацыфі́зм, ‑у, м.

Разнавіднасць апартунізму, тактыка падтрымкі сацыял-дэмакратычнай партыяй імперыялістычнай палітыкі буржуазіі сваёй краіны пад сцягам пацыфізму.

сацыя́л-пацыфі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто праводзіць, падтрымлівае палітыку сацыял-пацыфізму.

сацыя́л-рэфармі́зм, ‑у, м.

Тое, што і рэфармізм.

сацыя́л-шавіні́зм, ‑у, м.

Апартуністычная плынь у міжнародным рабочым руху, якая ўзнікла ў час першай сусветнай вайны (1914–1918 гг.), высунула ідэю абароны буржуазнай айчыны ў імперыялістычнай вайне і прапаведвала класавы мір з буржуазіяй.

сацыя́л-шавіні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто праводзіць, падтрымлівае палітыку сацыял-шавінізму.