сасцёбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuсасцяба́ны, ‑ая, ‑ае.
сасцяба́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і сасцёбацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1. Сасцябаць сябе венікам і пад.
2. Прыйсці ў непрыгоднасць, стаць карацейшым ад сцябання (пра венік, пугу і пад.).
сасцяба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і сасцёбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Збіць, сцябаючы чым‑н.
2. Сцябаючы, зрабіць непрыгодным што‑н.
3. Удараючы пугай, дубцом, пакрыць пісагамі шкуру жывёлы.
4.
сасцябну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце;
Сцебануўшы, збіць што‑н.
сатана́, ‑ы,
У некаторых рэлігіях — злы дух, які супрацьстаіць богу; д’ябал.
сатане́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Станавіцца злым, злаваць.
сатані́зм, ‑у,
1. Культ сатаны.
2. У літаратуры рамантызму і дэкадэнцтва — услаўленне злых сіл таго свету, пакланенне ім.
3. Уласцівасці, якія прыпісваюцца сатане.
сатані́нскі, ‑ая, ‑ае.
1. Уласцівы сатане; такі, як у сатаны, злосны, каварны.
2. Незвычайны, вельмі моцны ў сваім праяўленні.
3. У літаратуры рамантызму і дэкадэнцтва — звязаны з услаўленнем злых сіл таго свету, пакланеннем ім.
•••
сатво́рчасць, ‑і,
Сумесная творчасць з кім‑н. у якой‑н. галіне.