Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
авеёіклмнопрстуфхцчшыэюя.
абвгдежзійклмнпрстуўфхцчшю.

састро́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. састрочваць — састрачыць.

састро́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да састрочваць.

састро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да састрачыць.

састру́ганы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад састругаць.

саструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Стругаючы, зняць, счысціць, зрэзаць верхні слой чаго‑н. Састругаць кару.

2. Счышчаючы, абрэзаць больш чым патрэбна. Састругаць увесь бурак.

састру́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. састругваць — састругаць.

састру́гвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да састругваць.

састру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да састругаць.

састрыга́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да састрыгаць.

састрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да састрыгчы.