Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

санста́нцыя, ‑і, ж.

Разм. Санітарна-эпідэміялагічная станцыя. Як на ліха, з раёна прыехаў інспектар санстанцыі, дарэчы, малады хлопец, і яны [хлопец і Саша] пайшлі ў суседнюю вёску рабіць нейкую прафілактыку. Шамякін.

санта́л і санда́л 1, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Вечназялёнае трапічнае дрэва сямейства сандалавых (санталавых). / ‑у; у знач. зб. Набіраць сандалу.

2. ‑у; толькі адз. Драўніна гэтага дрэва, багатая на эфірныя алеі.

3. ‑у. Крышталічнае рэчыва з сандалавай драўніны.

4. ‑у. Фарбавальнік, які здабываюць з драўніны розных дрэў (пераважна з так званых чырвоных).

[Грэч. santalon; арабск. sandal.]

санда́л 2, ‑а, м.

Уст. Невялікае судна, якім карысталіся цюркскія народы Прычарнамор’я.

[Тур. sandal — шырокая лодка.]

санда́л 3, ‑а, м.

Прыстасаванне для абагравання жылля ў народаў Усходу.

санта́л,

гл. сандал.

санта́лавы,

гл. сандалавы.

сантані́н, ‑у, м.

Глістагонны сродак, які здабываецца з кветак і сцяблоў цытворнага палыну.

[Ад лац. satonica herba.]

сантані́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сантаніну, мае ў сваім саставе сантанін. Сантанінавыя таблеткі.

санты...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая мае значэнне: у сто раз менш асноўнай адзінкі, што ўказваецца другой часткай слова (у назвах мер метрычнай сістэмы), напрыклад: сантыметр, сантыграм.

сантыгра́м, ‑а, м.

Мера масы, роўная сотай частцы грама.

санты́м, ‑а, м.

Дробная манета, роўная сотай долі франка (у Францыі, Бельгіі, Люксембургу і Швейцарыі).

[Фр. sentime.]

сантыме́нты, ‑аў; адз. няма.

Празмерная чуллівасць. Спаткаліся.. [Антон і Ларыса] нібы два даўнейшыя сябры: сардэчна, але без сантыментаў. Стаховіч. // Іран. Празмерна мяккае, нерашучае дзейнічанне. Сантыменты разводзіць. □ [Віктар Міхайлавіч:] — У мяне план, завод, яго слава, а вы хочаце, каб я займаўся сантыментамі. Скрыган.

[Фр. sentiment — пачуццё.]