Verbum

утуліцца, ✂; зак.

1. Уткнуўшыся, прыціснуцца да чаго-н.

   • У. тварам у падушку.

2. Захутацца ў што-н.

   • У. ў каўнер.

|| незак. утульвацца, ✂.

утуліць, ✂; зак.

1. Схаваць або (пра галаву) уцягнуць, увабраць унутр чаго-н.

   • У. твар у каўнер.
   • У. галаву ў плечы.

2. Прыціснуць (вушы) да галавы (пра каня і пад.).

   • Конь утуліў вушы.

|| незак. утульваць, ✂.

утулка, ✂, ж.

Дэталь машыны або якога-н. прыстасавання — металічная трубка, якая прызначана для змяншэння трэння ў месцы апоры вала.

• Калёсныя ўтулкі.

|| прым. утулкавы, ✂ і утулачны, ✂.

утульнасць, ✂, ж.

1. гл. утульны.

2. Выгода, прыемная ўпарадкаванасць быту, жылля.

   • Стварыць у. у доме.
   • Хатняя ў.

утульны, ✂.

1. Які вызначаецца ўтульнасцю (у 2 знач.), зручны і прыемны.

   • У. пакой.
   • Утульна (прысл.) ўмасціцца ў крэсле.

2. Зацішны, укрыты ад каго-, чаго-н.

   • У. куточак для адпачынку.

|| наз. утульнасць, ✂.