Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

утраіх, прысл.

Колькасцю ў тры асобы (рознага полу) або істоты (ніякага роду).

  • Жыць у кватэры ў.

утрайне, прысл.

У тры разы больш.

  • Заплаціць у.

утрамбавацца, ; зак.

Стаць утрамбаваным.

  • Дарога ўтрамбавалася.

утрапенне, , н.

Неўтаймаванае праяўленне якіх-н. пачуццяў, безразважнасць, шаленства.

утрапёны, .

  1. Раз’юшаны, ашалелы.

    • Чаго равеш, як у.!
  2. Нястрыманы ў праяўленні якіх-н. пачуццяў, які выражае ўтрапенне.

    • У. позірк.

|| наз. утрапёнасць, .

утрая, прысл.

У тры разы.

  • У. больш.

утроіцца, ; зак.

Павялічыцца ўтрая, патроіцца.

  • Намаганні ўтроіліся.

|| незак. утройвацца, .

|| наз. утройванне, .

|| наз. утраенне, .

утроіць, ; зак.

Павялічыць утрая, патроіць.

  • У. сілы.

|| незак. утройваць, .

|| наз. утройванне, .

|| наз. утраенне, .

утрох, прысл.

У колькасці трох чалавек (толькі пра мужчын ці толькі пра жанчын).

  • Пойдзем касіць у.

утрупянець, ; зак. (разм.).

Абмерці, абамлець ад спалоху.

  • У. ад страху.