Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

утыкаць, ; зак. (разм.).

Уткнуць многа чаго-н. па ўсёй прасторы.

  • У. падушачку іголкамі.

|| незак. утыкаць, .

утылізаваць, ; зак. і незак.

Знайсці (знаходзіць) прымяненне чаму-н., ужыць (-ываць) з карысцю.

  • У. адходы вытворчасці.

|| наз. утылізацыя, .

|| прым. утылізацыйны, .

утылітарны, , ж. (кніжн.).

  1. Прасякнуты утылітарызмам.

    • Мець утылітарнае прызначэнне.
    • У. падыход да справы.
  2. Прыкладны, вузкапрактычны.

    • Утылітарныя веды.

|| наз. утылітарнасць, .

утылітарызм, , м. (кніжн.).

Вузкі практыцызм, імкненне атрымаць з усяго непасрэдную матэрыяльную выгаду.

|| прым. утылітарысцкі, .

утылітарыст, , м. (кніжн.).

Той, хто кіруецца меркаваннямі утылітарызму.

|| ж. утылітарыстка, .

|| прым. утылітарысцкі, .

утыль, , м., зб.

Адходы, рэчы, якія ўжо не прыгодны для карыстання, але могуць быць выкарыстаны для перапрацоўкі, утылізацыі ў якасці сыравіны.

  • Здаць што-н. ва ў.

|| прым. утыльны, .

утыльсыравіна, , ж.

Тое, што і утыль.