утуліць, ✂; зак.

  1. Схаваць або (пра галаву) уцягнуць, увабраць унутр чаго-н.

    • У. твар у каўнер.
    • У. галаву ў плечы.

  2. Прыціснуць (вушы) да галавы (пра каня і пад.).

    • Конь утуліў вушы.

|| незак. утульваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)