Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ультра, нескл., м.

Крайні рэакцыянер.

ультра..., прыстаўка.

Утварае назоўнікі і прыметнікі са знач. звыш, больш за (якую-н. меру, мяжу), напр. ультракансерватар (крайні рэакцыянер), ультрафіялетавыя прамяні (нябачныя вокам прамяні), ультракароткія хвалі, ультрагук.

ультрагук, , м.

Не чутныя чалавекам пруткія хвалі, частоты якіх перавышаюць 20 кГц.

|| прым. ультрагукавы, .

ультракароткі, :

  • ультракароткія хвалі — электрамагнітныя хвалі даўжынёй да 10 м.

ультрамарын, , м.

Яркая сіняя фарба.

|| прым. ультрамарынавы, .

ультрафіялетавы, :

  • ультрафіялетавыя прамяні — не бачныя вокам прамяні, якія ляжаць у спектры за фіялетавымі.

ультыматум, , м.

Рашучае патрабаванне з пагрозай прымянення мер уздзеяння ў выпадку адказу.

  • Паставіць каму-н. у.

ультыматыўны, .

Які з’яўляецца ультыматумам, катэгарычны.

  • Ультыматыўнае патрабаванне.

|| наз. ультыматыўнасць, .