Verbum

улік, ✂, м.

1. Устанаўленне наяўнасці, колькасці чаго-н. шляхам падлікаў.

   • У. тавараў.
   • Магазін зачынены на ў.
   • Бухгалтарскі ў.

2. Рэгістрацыя з занясеннем у спісы асоб, якія знаходзяцца дзе-н.

   • Браць на ў.
   • Стаць на ў.
   • Зняцца з уліку.
   • Ваенны ў.

3. Прыняцце пад увагу чаго-н.

   • Пры ўліку ўсіх абставін.

|| прым. уліковы, ✂.

• Уліковая дакументацыя.
• Уліковая плошча.

уліпнуць, ✂; зак.

1. Папасці ў што-н. ліпкае, вязкае.

2. перан. Трапіць у непрыемнае становішча (разм.).

   • У. у гісторыю.

3. Добра аблегчы, прыстаць (пра адзенне, абутак; разм.).

   • Сукенка ўліпла.

|| незак. уліпаць, ✂.

улітаваць, ✂; зак. (уст.).

Тое, што і упаяць.

|| незак. улітоўваць, ✂.

|| наз. улітоўка, ✂ і улітоўванне, ✂.

улітка, ✂, ж. (спец.).

Частка ўнутранага вуха, дзе знаходзіцца гукаўспрымальны апарат.

|| прым. уліткавы, ✂.

уліцца, ✂; зак.

1. Наліцца ўнутр.

   • У. лодку ўлілася вада.

2. перан. Папоўніць сабою, далучыцца.

   • У працоўны калектыў улілося новае папаўненне.

|| незак. улівацца, ✂.

уліць, ✂; зак.

1. Наліць унутр.

   • У. ваду ў бочку.
   • У. новую энергію ў каго-н. (перан.).

2. перан. Дабавіць, уключыць дадаткова.

   • У. атрад у партызанскае злучэнне.

3. Выпасці ў вялікай колькасці (пра дождж; разм.).

   • Увечары ўліў такі дождж.

|| незак. уліваць, ✂.

|| наз. уліванне, ✂.

• У. глюкозы (упырскванне).

улічыць, ✂; зак.

1. Устанавіць наяўнасць шляхам падліку.

   • У. усіх спецыялістаў.
   • У. расходы.

2. Прыняць пад увагу, у разлік.

   • У. заўвагу.
   • У. мінулы вопыт.

|| незак. улічваць, ✂.