ультрагук, ✂, м.

Не чутныя чалавекам пруткія хвалі, частоты якіх перавышаюць 20 кГц.

|| прым. ультрагукавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)