Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пурга, , ж.

Моцная снегавая завея, завіруха.

пурпур, , м.

  1. Цёмна- або ярка-чырвоны колер (першапачаткова каштоўнае фарбавальнае рэчыва).

  2. Дарагое адзенне з чырвонай тканіны як знак раскошы і велічы (уст.).

  3. перан. Чырвань, палымяны колер.

    • П. зары.
    • П. сцягоў.

|| прым. пурпурны, і пурпуровы, .

пурпурна-... і пурпурова-...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  • 1) пурпурны, пурпуровы, з пурпурным адценнем, напр. пурпурна-малінавы, пурпурна-ружовы, пурпурова-фіялетавы, пурпурна-чырвоны;
  • 2) пурпурны, пурпуровы ў спалучэнні з іншым асобным колерам, напр. пурпурна-сіні, пурпурова-чорны.

пурызм, , м. (кніжн.).

Імкненне з кансерватыўных меркаванняў да захавання чаго-н. (напр., мовы) у нязменным выглядзе, у поўнай чысціні, да аховы ад усялякіх новаўвядзенняў.

|| прым. пурысцкі, і пурыстычны, .

пурыст, , м. (кніжн.).

Прыхільнік пурызму.

|| ж. пурыстка, .

|| прым. пурысцкі, .