Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеілнорстухчшыэюя’
абгджзклмнпрстфхцчш

пук, ✂, м.

  1. Звязка, ахапак.

    • П. лёну.

  2. Сцябло зялёнай цыбулі з суквеццем наверсе.

    • Цыбуля пайшла ў пукі.

|| памянш. пучок, ✂.

пукатасць, ✂, ж.

  1. гл. пукаты.

  2. Пукатае месца.

    • Пукатасці паверхні.

пукаты, ✂.

Тое, што і выпуклы.

  • Пукатае дно.
  • П. лоб.

|| наз. пукатасць, ✂.