Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеілнорстухчшыэюя’
абгджзклмнпрстфхцчш

пуга, ✂, ж.

Прымацаваны да пугаўя кавалак спецыяльна звітай вяровачкі або сырамяці, якім паганяюць жывёлу.

  • Раменная п.

◊

  • Як пугаю па вадзе (разм.) — без пэўнага выніку, без знаку.

|| памянш. пужка, ✂.

  • Слаўную пужку звіў.

пугаўё, ✂, н.

Дзяржанне, да якога прымацоўваецца пуга.

пугач, ✂, м.

Дзіцячая цацка ў выглядзе пісталета.