пуга, ​, ж.

Прымацаваны да пугаўя кавалак спецыяльна звітай вяровачкі або сырамяці, якім паганяюць жывёлу.

  • Раменная п.

  • Як пугаю па вадзе (разм.) — без пэўнага выніку, без знаку.

|| памянш. пужка, ✂.

  • Слаўную пужку звіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)