Verbum

пуза, ✂, н. (разм.).

Тое, што і жывот.

• П. разгадаваў (пра тоўстага чалавека).
• Ад пуза (есці, наесціся: колькі хочаш, да адвалу).

пузанок, ✂, м.

Рыба сямейства селядцовых.

пузаты, ✂ (разм.).

1. З вялікім жыватом.

   • П. мужчына.

2. перан. Нізкі і шырокі, з пукатымі бакамі.

   • П. чыгун.
   • П. самавар.

|| наз. пузатасць, ✂.

пузыр, ✂, м.

1. Напоўнены паветрам празрысты шарык у вадкасці, вадкай масе.

   • П. у шкле (ужо застылы).
   • Пузыры ў цесце.

2. Балючае ўздуцце скуры, пухір.

   • П. ад апёку.

3. Перапончаты полы орган у целе чалавека, жывёлы, які змяшчае ў сабе якую-н. вадкасць.

   • Мачавы п.
   • Жоўцевы п.

4. Гумавы мяшок, напоўнены паветрам або вадой, які ўжыв. для розных мэт (разм.).

   • Вучыцца плаваць з пузырамі.

|| памянш. пузырок, ✂.

|| прым. пузырковы, ✂.

|| прым. пузырны, ✂.

пузырок, ✂, м.

1. гл. пузыр.

2. Невялікая шкляная бутэлечка.

   • П. з лекамі.

пузырысты, ✂.

Пакрыты пузырамі, з пузырамі ў сярэдзіне.

• Пузырыстае шкло.

пузырыцца, ✂; незак. (разм.).

1. Узнімацца, пакрывацца пузырамі.

   • Раствор пузырыцца.

2. Пра тканіну, адзенне: надзімацца ад ветру.

   • Кашуля пузырыцца.