пурызм, ​, м. (кніжн.).

Імкненне з кансерватыўных меркаванняў да захавання чаго-н. (напр., мовы) у нязменным выглядзе, у поўнай чысціні, да аховы ад усялякіх новаўвядзенняў.

|| прым. пурысцкі, ✂ і пурыстычны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)