Verbum

бац, гукаперайм.

1. гукаперайм. Ужыв. як гукаперайманне для абазначэння рэзкага адрывістага гуку (разм.).

2. у знач. вык. Ужыв. для перадачы нечаканасці, раптоўнасці дзеяння.

   • Б. яго па спіне.

бацві́нне, ✂, н., зб.

1. Лісце і сцёблы буракоў.

   • Наламаць бацвіння.

2. Страва, прыгатаваная з бурачных сцёблаў і лісця.

   • Наварыць бацвіння.

ба́цнуцца, ✂; зак. і аднакр. (разм.).

З шумам паваліцца, кінуцца.

• Б. на канапу.

ба́цнуць, ✂; зак. (разм.).

Моцна ўдарыць.

• Б. па хрыбце.

бацы́ла, ✂, ж.

Хваробатворная бактэрыя, якая мае форму палачкі.

• Туберкулёзная б.
• Б. ўтрыманства (перан.).

|| прым. бацылавы, ✂.

ба́цька, ✂, м.

1. Мужчына ў адносінах да сваіх дзяцей; тата.

   • Родны б.

2. Ветлівы зварот да старога чалавека.

3. Самец у адносінах да свайго патомства.

4. чаго. Заснавальнік, родапачынальнік чаго-н. (кніжн.).

   • Б. авіяцыі.

◊

• Выліты бацька, копія бацькі (разм.) — пра дзіця, з твару вельмі падобнае на бацьку.

• Прыёмны бацька — чалавек, які прыняў дзіця ў сваю сям’ю на правах сына (дачкі).

• Увесь у бацьку (разм.) — пра дзіця, якое з твару і характарам падобнае на бацьку.

|| прым. бацькаў, ✂ і бацькаўскі, ✂.

ба́цькаўшчына, ✂, ж.

1. Краіна, дзе чалавек нарадзіўся, грамадзянінам якой ён з’яўляецца.

   • Любоў да бацькаўшчыны.

2. Месца, родны куток, дзе нарадзіўся і вырас хто-н.

   • Малая б.

3. Набытак бацькі, спадчына.

ба́цькі, ✂, м.

1. Бацька і маці ў адносінах да сваіх дзяцей.

   • Шанаваць бацькоў.

2. Продкі, папярэднія пакаленні.

   • Б. пакінулі нам мудры запавет.

|| прым. бацькоўскі.

• Б. сход.

бацько́ўства, ✂, н.

1. Кроўная роднасць паміж бацькам і яго дзіцем.

   • Устанавіць б.

2. Уласцівыя бацьку пачуцці і адносіны да сваіх дзяцей.

ба́цюхна, ✂, м. (разм.).

Ужыв. пры звароце з пашанай да каго-н.

• Мы рады, б., выслухаць вашы прапановы.