Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бягля́к, , м. (разм.).

Той, хто ўцякае, уцякач.

|| ж. бяглячка, .

бяго́м, прысл.

Хутка пераступаючы нагамі, у тэмпе бегу; не шагам.

  • Прыпусціцца б.

  • Бягом бегчы — вельмі хутка рухацца.

бяго́нія, , ж.

Дэкаратыўная трапічная і субтрапічная расліна з прыгожым пярэстым лісцем і дробнымі кветкамі.

|| прым. бягоніевы, .

  • Сямейства бягоніевых (наз.).

бягу́н, , м.

Той, хто хутка бегае; спартсмен, які займаецца бегам (у 1 знач.).

  • Б. на кароткія дыстанцыі.

|| ж. бягуння, .

бягу́чы, .

  1. Які знаходзіцца ў руху.

    • Бягучая вада.
    • Шукай бягучага ваўка след.
  2. Які зараз адбываецца, цяперашні, штодзённы.

    • Бягучыя справы.
    • Б. момант.

  • Бягучы рахунак — рахунак укладчыка ў ашчадным банку.

|| наз. бягучасць, .

бяда́, , ж.

  1. Няшчасце, гора.

    • Дапамагчы ў бядзе.
    • Беды цярпець — каменнае сэрца мець (прыказка).
    • Б. па бядзе, як па нітцы ідзе (прыказка).
  2. Нястача, галеча.

    • У хаце — б.
  3. у знач. вык. Дрэнна; непрыемнасць.

    • Б. мне з ім.

  • Бяда вялікая (разм.) — не мае значэння, няважна.

  • Бядой латаны (разм.) — вельмі бедны.

  • Далей ад бяды (разм.) — пра нежаданне ўвязвацца ў непрыемную гісторыю.

  • Такой бяды; толькі (той) бяды (разм.) — не мае значэння; ну дык што ж!

бяда́к, , м. (разм.).

Бяздольны, няшчасны, гаротны.

|| ж. бядачка, .

|| прым. бядацкі, .

  • Год цяжкі, бядацкі.

бядне́ць, ; незак.

  1. Траціць сваё багацце, станавіцца бяднейшым.

  2. Траціць што-н.

    • Рака бяднее на рыбу.
    • Фантазія бяднее (перан.).

|| зак. абяднець, і збяднець, .

бядно́та, , ж. (разм.).

  1. Беднасць, галеча, убогасць.

  2. зб. Бедныя людзі, жабракі.

бядня́к, , м.

  1. Незаможны, бедны чалавек.

  2. Бедны селянін, якога ў мінулым эксплуатавалі багачы.

|| ж. бяднячка, .

|| прым. бядняцкі, .