бяда назоўнік | жаночы род
-
Няшчасце, гора.
- Дапамагчы ў бядзе.
- Беды цярпець — каменное сэрца мець (прыказка).
- Б. па бядзе, як па нітцы ідзе (прыказка).
-
Нястача, галеча.
- У хаце — б.
-
у знач. выказніка: Дрэнна; непрыемнасць.
- Б. мне з ім.
Фразеалагізмы:
- Бяда вялікая (размоўнае) — не мае значэння, няважна.
- Бядой латаны (размоўнае) — вельмі бедны.
- Далей ад бяды (размоўнае) — пра нежаданне ўвязвацца ў непрыемную псторыю.
- Такой бяды; толькі (той) бяды (размоўнае) — не мае значэння; ну дык што ж!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)