бяда́,
-
Няшчасце, гора.
- Дапамагчы ў бядзе.
- Беды цярпець — каменнае сэрца мець (прыказка).
- Б. па бядзе, як па нітцы ідзе (прыказка).
-
Нястача, галеча.
- У хаце — б.
-
у знач. вык. Дрэнна; непрыемнасць.- Б. мне з ім.
Бяда вялікая (
разм. ) — не мае значэння, няважна.Бядой латаны (
разм. ) — вельмі бедны.Далей ад бяды (
разм. ) — пра нежаданне ўвязвацца ў непрыемную гісторыю.Такой бяды; толькі (той) бяды (
разм. ) — не мае значэння; ну дык што ж!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)