Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бягля́к, , м. (разм.).

Той, хто ўцякае, уцякач.

|| ж. бяглячка, .

бяго́м, прысл.

Хутка пераступаючы нагамі, у тэмпе бегу; не шагам.

  • Прыпусціцца б.

  • Бягом бегчы — вельмі хутка рухацца.

бяго́нія, , ж.

Дэкаратыўная трапічная і субтрапічная расліна з прыгожым пярэстым лісцем і дробнымі кветкамі.

|| прым. бягоніевы, .

  • Сямейства бягоніевых (наз.).

бягу́н, , м.

Той, хто хутка бегае; спартсмен, які займаецца бегам (у 1 знач.).

  • Б. на кароткія дыстанцыі.

|| ж. бягуння, .

бягу́чы, .

  1. Які знаходзіцца ў руху.

    • Бягучая вада.
    • Шукай бягучага ваўка след.
  2. Які зараз адбываецца, цяперашні, штодзённы.

    • Бягучыя справы.
    • Б. момант.

  • Бягучы рахунак — рахунак укладчыка ў ашчадным банку.

|| наз. бягучасць, .