Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аезілоруыэюя
абвгдеёжзйклмнпрстуўхцчшя

бажні́ца, ✂, ж. (уст.).

Паліца з абразамі.

бажо́к, ✂, м.

  1. гл. бог.

  2. Статуэтка, якая ўвасабляе бажаство.

  3. перан. чый. Улюбёнец (іран.).

    • Бацькі зрабілі з хлопчыка бажка.

бажы́цца, ✂; незак.

Клясціся імем бога, ужываючы слова «далібог».

  • Не бажыцеся, вам і так вераць.

|| зак. пабажыцца, ✂.

|| наз. бажэнне, ✂.